یکی دیگر از نظریات تحقیر امیزی که نسبت به زن وجود داشته است در ناحیه استعدادهای روحانی ومعنوی زن است . می گفتند: زن به بهشت نمی رود زن مقامات معنوی والهی را نمی تواند طی کند زن نمی تواند به مقام قرب الهی ان طور که مردان می رسند برسد

قران در ایات فراوانی تصریح کرده است که پاداش اخروی وقرب الهی به جنسیت مربوط نیست به ایمان وعمل مربوط است خواه از طرف زن باشد یا از طرف مرد . قران در کنار هر مرد بزرگ وقدیسی از یک زن بزرگ وقدیسه یاد می کند از همسران ادم وابراهیم واز مادر موسی وعیسی در نهایت تحلیل یاد کرده است اگر همسران نوح ولوط را به عنوان زنان ناشایسته برای شوهرانشان ذکر می کند  از زن فرعون نیز به عنوان زن بزرگی که گرفتار مرد پلیدی بوده است غفلت نکرده است گوئی قران خواسته است در داستانهای خود توازن را حفظ کند وقهرمانان وداستانها را منحصر به مردان ننماید

قران درباره مادر موسی(ع) می گوید : ما به مادر موسی وحی فرستادیم که کودک را شیر بده وهنگامی که بر جان او بیمناک شدی او را به دریا بیفکن ونگران نباش که ما او را به سوی تو باز پس خواهیم گرداند

قران درباره مریم مادر عیسی (ع) می گوید: کار او به انجا کشیده شد ه بود که در محراب عبادت همواره ملائکه با او سخن  می گفتند وگفت وشنود می کردند از غیب برای او روزی می رسید  کارش از لحاظ مقامات معنوی انقدر بالا گرفته بود که پیغمبر زمانش را در حیرت فرو برده بود زکریا در مقابل مریم مات ومبهوت مانده بود

در تاریخ خود اسلام زنان قدیسه وعالیقدر فراوانند کمتر مردی است به پای خدیجه (س) برسد وهیچ مردی جز پیغمبر وعلی (ع) به پایه حضرت زهرا (س) نمی رسد. حضرت زهرا به فرزندان خود که امامند وبه پیغمبران غیر از خاتم الانبیا برتری دارد اسلام در سیر من الخلق الی الحق هیچ تفاوتی میان زن ومرد قائل نیست